Geleneksel ayrılık anksiyetesi

3 senedir, her yıl eylülün 5'inden itibaren beni etkisi altına alan "gitme/gidememe/kalma/git-gel/gel-git/gitmeyi deli gibi isteme ama buralar gitsin deme vb." durumlarım bu sene şekil değiştirdi. Yıllandık tabi, duygu gayet tanıdık, bildik bir duygu ama bu durumda "burada tecrübe konuşuyooouurr" demek biraz zor. Gurbetin kategorisi değişince, tepkiler de değişiyormuş meğer.(Category killer nerdesiiiin??) 3 yılın bilindik, klişe heyecanı yerini belirsizliğin "ayh içim sıkılıyor" cümlelerine bıraktı diyebilirim (Kendime şaşırıyorum, güzel de oluyor aslında :D) Peki durum bu kadar "acıklı" mı ?? Tabi ki de değil :D Eşyalarla evden çıkarken artık yaşanmaktan laçkalaşan duygularımın, uçağa bindiğim anda canlanıp "heeeyooo Erasmuuuuuuuus" diyeceğini bile bile konuşuyorum işte. Ayrılık sürecini keşfetmenin derdindeyim belli ki :) (Tezcan effect :D).
16 eylül, Sabiha Gökçen Havaalanına sevgilerle...

m.